10 Ocak 2012 Salı

YAĞMUR, TOPRAK KOKUSU, GÖKKUŞAĞI.



Öğleden sonra pırıl pırıl güneş eşliğinde ışıl ışıldı yağmurun damlaları toprağa değmeden önce. İnsanın her şeye rağmen, her derde tasaya rağmen yaşama sevinci dolduruyordu yüreğini. İşimin koşuşturmasında yine de yağmur, ille de yağmur dedim ve çıktım dışarı.










Deniz izlemeye doyamayacağım güzellikte idi. Gökkuşağı uzun süre eşlik etti yüreğime. Doğa arınmıştı sanki tüm olumsuzluklardan. Kirlerinden arınması mümkün değil insanoğlu karşısında ama. Öyle güzel yeniliyor ki kendini. Mis gibi toprak kokusunu çektim ciğerlerime. Kısa oldu ama öyle güzel geldi ki yüreğime, işte uçamasam da, martılar kadar özgürdüm bu manzarayı seyrederken.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder